Verslag FarmHack #4

De vierde FarmHack vond plaats op VIC Sterksel, een multifunctioneel onderzoekscentrum gericht op een innovatieve en duurzame varkenshouderij. Teams gingen op zoek naar de mogelijkheden van netwerktechnologie en slimme sensoren voor een duurzame veehouderij. Hoe kunnen slimme sensoren de boer helpen in de stal? Kan netwerktechnologie de positie van de boer in de keten bekrachtigen, en helpen een brug te slaan tussen consument en boer?

VIC Sterksel drukte de deelnemers op het hart dat technologische toepassingen een tastbare en snelle return op investment moeten bieden, wil je de interesse van een varkensboer kunnen wekken. Onderzoek wijst weliswaar uit dat met technologische innovatie veel winst te behalen valt, maar investeringskosten vormen een enorme barrière. Nu worden slimme sensoren wel steeds handzamer en goedkoper, maar voor een vleesvarkensbedrijf met duizenden varkens loopt de rekening snel op.

Vier teams

Na een druk bezocht ochtendprogramma op vrijdag, gingen tijdens de FarmHack uiteindelijk vier interdisciplinaire teams met 5 verschillende concepten aan de slag. Deelnemers waren programmeurs, engineers, business developers, designers, wetenschappers èn landschapsarchitecten. Een korte film vind je hier.

De winnaar: team Tijdhouderij!

Het winnende team maakte een werkend prototype van een applicatie die communiceert met beacons, en kan inschatten waarmee iemand in de stal bezig is. De beacons waren beschikbaar gesteld door VAA ICT Consultancy. De app houdt bij welke activiteiten over de dag worden verricht en hoe lang, zodat je kan zien aan het einde van de dag hoeveel tijd je aan verschillende activiteiten hebt besteed. Met deze app kunnen boeren hun werkproces optimaliseren, en deze eventueel ook met elkaar vergelijken. De oplossing maakt het dus mogelijk om aan ‘time tracking’ te doen zonder veel extra werk, en de arbeidsefficiëntie te vergroten. Het team toonde overtuigend aan dat beacons heel makkelijk en flexibel in gebruik zijn, en een overtuigende usecase hebben. De jury sprak zelfs van internationaal potentie, en VIC Sterksel uitte serieuze interesse om de app uit te testen op het proefbedrijf.

Een deel van ditzelfde team werkte ook aan een tweede concept, namelijk een dashboard dat de meest relevante data voor een varkensboer integreert en visualiseert. Op dit moment meten varkenshouders vaak op koppelniveau, de data eindigen los, in aparte databestanden, die dan achteraf te bekijken zijn. We gaan toe naar een situatie van meten op dierniveau en real time beschikbaarheid van de data, waarbij data bovendien geïntegreerd wordt en verbanden getoond. RFID technologie gekoppeld met sensoren maakt dat dit mogelijk is. Het team ontwikkelde voor nu een werkende app met een simpele interface die een varkenshouder bediend van de vier belangrijkste indicatoren: waterverbruik, voerverbruik, gewicht en klimaat.

De resultaten zijn beschikbaar gemaakt in de repository van team Tijdhouderij

Team Weightlifters

Het team Weightlifters onwikkelde een applicatie om vleesvarkens automatisch te identificeren en “te wegen” (het gewicht te schatten), zodat dit niet handmatig hoeft. Er bleek een bestaande – maar kostbare – methode te zijn om dit te doen, dus dit team richtte zich op het ontwikkelen van een betaalbare oplossing en het uitwerken van de business case. Zo kozen zij bijvoorbeeld voor open source software en vleesvarkensbedrijven met slechte aflever resultaten om mee te starten. Het team kon laten zien dat het gelukt was en varkens te identificeren en accuraat een gewicht te schatten, had een data infrastructuur ontwikkeld en berekende met een business model canvas een terugverdientijd van 1 à 2 jaar. Presentaties en code komen binnenkort beschikbaar op de Weightlifters repository op Github

Team Varkbook

Het Varkbook team ontwikkelde een concept onder het motto “Laat jouw stukje vlees een stukje van de oplossing zijn”, om de verduurzaming van varkensvlees op gang te laten komen. Ze keken naar bestaande succesvolle concepten zoals Tony Chocolony, en gebruikten elementen om op eigen wijze producent en consument van varkensvlees direct aan elkaar te verbinden. Ze gingen deels uit van een appèl op de consument, en zetten daar openheid van de sector tegenover door, gedoseerd en zorgvuldig, inzicht te bieden in actuele (bedrijfsmanagement)data. Als primaire producent kan je kansen creëren om waarde toe te voegen aan je product met een groep klanten die bereid is daarvoor te betalen. Het startpunt was èèn koppel varkens per bedrijf uit te lichten en de communicatie vraaggericht met consumenten verder uit te bouwen. Een leuke interactieve feature was een ‘automatic pig selfie, waarbij je ‘jouw’ varken een beloning van je krijgt als hij met zijn snuit een foto van zich zelf maakt. Kanttekeningen van de jury waren de bijbehorende kosten voor PR en marketing om een groot publiek te bereiken, en de uitdaging om de koppeling tussen varken en consument te behouden als de varkens richting verwerking gaan.

Smart Boots

Het team Smart Boots speelt in op het gegeven dat nu computer- en staltijd gescheiden activiteiten zijn. Zij maakten gebruik van sensoren om de boer in staat te stellen in de stal, terwijl hij fysieke inspecties doet tussen honderden varkens, om makkelijk en hands free de belangrijkste data over een varken op te kunnen roepen. In de huidige uitwerking zou dat in de vorm van een display zijn die (per unit) op de muur van de stal het ID nummer van het varken toont en hoe ver in de dracht de zeug is. Als boer kan je met de slimme laars door de stal lopen, en met 1 stamp op de grond een varken voor je positief identificeren. Twee stampen op de grond zou het mogelijk kunnen maken om het varken te markeren, indien extra aandacht nodig is. De zeug zou bij het voerstation automatisch afgezonderd worden in een separatiehok, zodat inspectie van zeugen die meer aandacht nodig hebben snel en makkelijk wordt. De jury twijfelde nog aan de meerwaarde ten op zichte van bestaande handheld devices die dezelfde data beschikbaar maken. Anderen zagen een mooie opmaat naar audio of Virtual Reality toepassingen.

Digital Makers Lab

Manfred van der Voort, initiator van de ICR3ATE Digital Makers Lab, maakte speciaal voor deze FarmHack een relevante selectie van interessante sensoren voor de varkenshouderij. Het ging om een combinatie van sensoren, connectiviteit (LoRa) en processing. We zijn nog druk bezig met de documentatie van wat we precies voor elkaar hebben gekregen, binnenkort op https://github.com/FarmHackNL/FarmHack

Database

Speciaal voor de FarmHack stelde VIC Sterksel ook 650 MB aan tekstuele data beschikbaar: 40 jaar aan preciese dierdata, met de laatste entry op 14/6/2016, en de eerste op 10-5-1973! Verschillende data scientists hebben gekeken naar de toegankelijkheid van de database en de use case om aan de hand van deze data een start te maken met een open animal data base: wat levert het op als je vanuit de landbouw data beschikbaar stelt aan coders, developers, designers en andere creatieven? Ook hier zijn we nog bezig met documentatie, en kan je binnenkort over de resultaten lezen op https://github.com/FarmHackNL/FarmHack

RIVM

Omdat we zelf met sensoren luchtkwaliteit metingen wilden doen, hadden we het RIVM uitgenodigd. We kregen een presentatie van de instrumenten die zij daarvoor gebruiken en uitleg bij hoe zij als onderzoeksinstituut denken over de ontwikkeling dat iedereen straks met goedkope sensoren eigen metingen kan doen. Het RIVM heeft zelf uitgebreide ervaring met ‘civic science’, onder andere aan de hand van het iSPEX project. Het RIVM standpunt is duidelijk: transparantie is de maatschappelijke norm, en de gelegenheid om te nuanceren, bijvoorbeeld om meetuitslagen te relativeren met uitslagen van goed gekalibreerde meetinstrumenten, is niet vanzelfsprekend. Of je nu het RIVM bent of de varkenshouderij sector vertegenwoordigd, de gelegenheid om te nuanceren moet je gegund worden.

Het RIVM had onder meer de e-nose meegenomen, een compact meetinstrument dat bestaat uit een aantal sensoren die veranderingen van de aanwezige gasvormige stoffen in de buitenlucht registreren. Een e-nose is niet ontworpen om specifieke stoffen te meten, al zorgen de reacties van de verschillende sensoren op dezelfde stof er vaak wel voor dat per stofsoort een herkenbaar reactiepatroon optreedt. De data die door e-noses worden gegenereerd, worden gevoed aan een online informatiesysteem dat deze data interpreteert. Het informatiesysteem kan real time inzicht geven in de aanwezigheid en verspreiding van emissies. De resultaten kunnen zichtbaar worden gemaakt op applicaties zoals Google Earth.

“You can clearly see the difference between indoor and outdoor air (moved it out at 15:45h). It is very sensitive, the small spikes indicating events – of which the two at 17:15h I’d attribute to the start of the BBQ Planning to have a go at building a low cost version at one point or another!